کراوات؛ خوب یا بد...

یکی از مواردی که با پیروزی انقلاب اسلامی به انزوا رفته و به عنوان نمادی غربی و طاغوتی، به زباله دان تاریخ سپرده شد، استفاده از «کراوات» توسط مردان بود.

این پدیده غربی که تاریخچه آن به دوران شکل گیری صیهونیست ها باز می گردد، اندک اندک در اواخر قرن نوزدهم در میان بقیه ملل جهان، توسط لابی ها و سرمایه داران یهود، ترویج شده و به عنوان قسمتی از لباس مردمان غرب، رسما مورد استفاده قرار گرفت.

در ایران اولین مظاهر استفاده از کراوات، توسط برخی از سرسپردگان روشنفکرنمای غربی در اواخر دوران قاجار به چشم خورد و با تلاش زیاد رضا خان و نیز در حکومت پهلوی دوم، با الگوگیری از غربیان، بعنوان بخشی از لبای به مردم معرفی شده و مورد استفاده برخی نیز قرار گرفت. هر چند در آن نیز مخالفت هایی با این پدیده وجود داشت و شهید بزرگوار، نواب صفوی(ره) آن را «افسار وابستگی به غرب» می خواند.                            

جالب اینجاست که چند وقتی است یکی از تولید کنندگان البسه در ایران که توسط یکی از اقلیت های دینی به (نام س.هاکوپیان) اداره می شود در اقدامی قابل تامل عمده فعالیت های تبلیغاتی خود را با تمرکز بر استفاده و ترویج این نوع از افسار مدرن، به انجام می رساند.