انتخابات و بازگشت به اصول

:> حق "انتخاب کردن" و تعیین و حاکمیت بر  سرنوشت خود، از جمله ثمراتی است که بواسطه نظام مردم سالاری دینی و با انقلاب اسلامی سال 57 به ملت ایران اعطا شد.

 شاید عده ای در این میان بگویند که ما در زمان شاه هم انتخابات داشتیم(!). در پاسخ به این دوستان گریزی کوتاه میزنیم به خاطره ای از آیت الله مدرس(ره) در زمانی که نتایج انتخابات شورای ملی اعلام شده بود و در شمارش آرا توسط عمال رژیم اینطور مشخص شد که ایشان هیچ رایی کسب نکرده است و همین جا بود که شهید مدرس در جمله ای کوتاه اما معنادار و تاریخ ساز فرمود: "پس آن یک رایی که من به خودم دادم چه شد؟!" بله عزیزان اوضاع اینطور بوده است.

حالا اگر ما اصل وجود انتخابات در گذشته را بپذیریم باز هم مقایسه آن با فضای کنونی از منظر تعدد و محتوا و فضای آزاد حاکم بر عرصه های انتخاباتی امروزی غیر قابل مقایسه است و این"آزادی"، در نوع انتخاب های متفاوت و گاه متعارض مردم در زمان های مختلف هویداست.

زمانی مردم با رای خویش و با دست خویش دولت سازندگی و دولت اصلاحات را روی کار آوردند و زمانی دیگر هم دولت اصولگرای نهم را. 

               

:>> اما با نگاهی گذرا به نتایج انتخابات دومین دوره شورای اسلامی شهر و روستا، مجلس هفتم، ریاست جمهوری نهم، خبرگان چهارم، شورای شهر دوم، مجلس هشتم و… که حاکی از پیروزی جریان وفادار به اسلام و انقلاب (اصولگرایان) است میتوان رویگردی ملت از سایر جریانهای التقاطی و غیر اصیل و در مقابل پررنگ تر شدن گرایش مردم به اصول و آرمانهای انقلاب را مشاهده کرد.

گرایش به اصول و آرمان های انقلاب در ملت سبب شد تا یک موج اجتماعی عدالتخواه شکل گیرد که ثمره و حاصلش چیزی نبود جز دولت نهم، دولتی که بفرموده مقام معظم رهبری دولت کار است و دولت امام و انقلاب و دولت عزت ملــــی. دولتی که تمام هم و غمش خدمت صادقانه به مردم و احیای آرمانهای انقلاب و اعتلای ایران اسلامی است و مجاهدت ها و مقاومت های ملی و بین المللی اش تا بحال بارها کام ملت فهیم ایران را شیرین کرده است.

…و رئیس جمهور همین دولت است که برخلاف جریان یکسویه حاکم بر جهان در هر مجلس و محفلی دم از عدالت و خداپرستی و مهدویت و احیای روحیه خدامحوری در ملت ها میزند و  هم اوست که مانفسیت امام خمینی(ره) مبنی بر مقاومت و تشکیل هسته های مقاومت جهانی و دفاع از مظلومان عالم را به میدان آورد بگونه ای که اکنون حیاط خلوت آمریکای مستکبر هم به مرکز و پایگاهی ضد آمریکایی بدل شده است و این تا بجایی پیش رفته و میرود که به قول دکتر احمدی نژاد:"صدای شکسته شدن جام عمر قدرت های به ظاهر بزرگ به گوش میرسد."

:>>> و اما در آخر با نیم نگاهی به انتخابات اخیر اینگونه استنتاج میشود که ملت فهیم ایران دوست را از دشمن و سره را از ناسره بخوبی تشخیص میدهد و به نوعی تمایل به "اصول"گرایی در بدنه جامعه جایگاه و پایگاه خاصی یافته است و به امید خدا انتخابات دهمین دوره ریاست  جمهوری اسلامی ایران حلقه دیگری است بر زنجیره ممتد پیروزی اصولگرایان و در مقابل "نه" دیگری است به آنانی که "قدرت را برای خدمت نمی خواهند."